Il Gesù in Rome

De kerk genaamd Santissimo Nome di Gesù werd gebouwd tussen 1558 en 1584. Vertaald in het Nederlands, zou de naam van de kerk de Allerheiligste Naam van Jezus zijn. De geschiedenis achter de bouw van deze kerk is sterk verbonden met één van de belangrijkste kwesties waarmee de katholieke wereld in het verleden werd geconfronteerd: Maarten Luther en het protestantse schisma.

Zodra je naar binnen loopt, langs de gevel ontworpen door Giacomo dalla Porta (de architect van de Spaanse Trappen en vele andere paleizen en fonteinen in Rome) voel je een zeer unieke sfeer, hangend tussen de rijke barokstijl en de restauratiewerkzaamheden uit de negentiende eeuw. Bovendien verbergt de kerk een ongelooflijk kenmerk, dat kan worden geïnterpreteerd als een soort voorloper van onze "speciale effecten": een originele barokke theatermachine.

Geschiedenis

Toen Maarten Luther een bedreiging werd, besloot het Vaticaan in actie te komen en te proberen de verspreiding van zijn doctrines een halt toe te roepen. De Paus riep een algemene vergadering bijeen van de hoogste katholieke kerkvertegenwoordigers in Noord-Italië (het concilie van Trento), waar de belangrijkste theorieën en voorschriften werden verworpen en de katholieke waarden op veel manieren werden versterkt.

De kerk van Il Gesù is het architectonische antwoord op dat beroemde concilie, aangezien het is gebouwd met één centraal schip (zonder gangpad), en zich uitbreidt op een centrale as (een kruis vormt), omdat de aandacht van de gelovigen gericht moest zijn op de viering alleen rond het hoofdaltaar. Dit verklaart ook het sobere en plechtige ontwerp. Het ging allemaal om het versterken van de katholieke paradigma's, in tegenstelling tot de nieuwe gevaarlijke stroming.

De kerk werd gebouwd op verzoek van Ignatius van Loyola, een predikant (tot heilige uitgeroepen na zijn dood), die de stichter was van de orde van de Jezuïeten. Het geld was afkomstig van kardinaal Alessandro Farnese, kleinzoon van {aus Paulus III en één van de meest invloedrijke figuren van die tijd, bekend als de Grote Kardinaal. Hij werd door zijn grootvader benoemd tot kardinaal toen hij nog maar 14 was, wat een teken is van hoe sommige families (voornamelijk Borgia en Farnese) de politieke wereld van het Vaticaan beheersten.

Alessandro werd later een zeer goed opgeleide man en één van de grootste beschermheren aller tijden. Hij financierde niet alleen de bouw van deze kerk, maar ook de Farnese tuinen op de Palatijn en vele paleizen en kunstwerken, zelfs buiten de stad Rome. Volgens zijn laatste testament werd hij in de kerk begraven.

De Jezuïeten hadden een turbulente geschiedenis in de katholieke samenleving en het establishment. Op een gegeven moment werden ze als te invloedrijk beschouwd op economisch en politiek niveau, de Paus, onder druk van de Portugese en Franse monarchie, schafte de orde in 1758 af. De kerk was jarenlang verlaten en werd gedeeltelijk geplunderd. Dankzij de Romeinse prins van de familie Torlonia werd de kerk gerenoveerd, ook al hebben sommige van deze recente werken de oorspronkelijke artistieke eigenaardigheid van het gebouw gedeeltelijk veranderd.

Alessandro werd later een zeer goed opgeleide man en één van de grootste beschermheren aller tijden. Hij financierde niet alleen de bouw van deze kerk, maar ook de Farnese tuinen op de Palatijn en vele paleizen en kunstwerken, zelfs buiten de stad Rome. Volgens zijn laatste testament werd hij in de kerk begraven.

De Jezuïeten hadden een turbulente geschiedenis in de katholieke samenleving en het establishment. Op een gegeven moment werden ze als te invloedrijk beschouwd op economisch en politiek niveau, de Paus, onder druk van de Portugese en Franse monarchie, schafte de orde in 1758 af. De kerk was jarenlang verlaten en werd gedeeltelijk geplunderd. Dankzij de Romeinse prins van de familie Torlonia werd de kerk gerenoveerd, ook al hebben sommige van deze recente werken de oorspronkelijke artistieke eigenaardigheid van het gebouw gedeeltelijk veranderd.

Interieur

Het oorspronkelijke project was ontworpen door Michelangelo, maar de werken stonden onder toezicht van Vignola en, tot hun voltooiing, door Dalla Porta. De kerk heeft de vorm van een Latijns kruis, met aan elke kant drie kapellen, twee grotere atria en twee andere identieke kapellen aan de zijkanten van de apsis. De apsis, het middenschip en de centrale koepel zijn versierd met schilderijen van Giovan Battista Gaulli, bekend als de "Baciccia". De thema's van de schilderijen zijn het Paradijs (apsis), de glorie van de Heer (schip) en verwijzingen naar de Bijbel en naar het leven van de St. Ignacius uit Loyola en St. Franciscus Xavier.

Aan de linkerkant, één van de atriums, herbergt het prachtige altaar gewijd aan St. Ignacius, rijk aan goud en edelstenen versieringen. Het altaar omvat het grafmonument en viert het leven van de heilige en biedt de ervaring van een ongelooflijk uniek heilig theater.

Elke middag gaat om 17.30 uur het doek van het schilderij naar beneden, zoals een toneelgordijn, en onthult het bronzen beeld bedekt met goud dat de heilige Ignatius voorstelt. Deze magische verschijning wordt begeleid door heilige muziek en suggestieve verlichting. De Jezuïeten waren dol op de theatrale voorstellingen, die als een effectieve manier werden beschouwd om het leven en de werken van de heiligen te vertegenwoordigen. Deze barokke machine, rechtstreeks ontleend aan de theaterscène van die tijd, werkt nog feilloos.

Reis tips voor Il Gesù

De kerk bevindt zich op Piazza del Gesù, in het historische centrum en niet ver van Piazza Venezia en de Capitolijn. De kerk doet momenteel dienst als hoofdkwartier voor de orde van de Jezuïeten en is open voor het grote publiek voor feesten en bezoeken.

De openingstijden zijn als volgt:
Maandag t / m vrijdag: 07: 30-12: 30; 17:00 - 19:30 uur
Zaterdag, zondag en feestdagen: 07: 45-13: 45; 17: 00-20: 00